Dát geluid –
klapperend zeil
een meeuw die schreeuwt –
alsof de tijd heeft stilgestaan
Want zo is het geheugen niet
dat het onthoudt wat na elkaar gebeurde
Het gooit de plaatsen samen
Zo verliet je me eerst en sliep ik toen
met een ander
Zo brak je mijn hart en hield je me vast
voor het eerst
Alsof er op dit strand geen keien liggen
maar los zand