Morgen zal ik zijn

een leeg huis
met muren wit
als pas gestreken lakens
en geen beweging
in het water
dat als een straal
(zo onbeweeglijk)
de kraan uit komt
geen voetstappen
die klinken op de trap

geluiden doen me schrikken
zonder hoop

ik zal de ramen openen
geen wolken zien
en snakken naar de regen
om de stilte te verbreken