Het duurt maar even
tot de dageraad
Kijk hoe het duister alles doet vervagen
hoe alles vormeloos en zonder lijnen
wordt en onbestemd en geuren krijgt
die je niet kent
Blijf wakker sluit je ogen niet
Het duurt maar even tot de dageraad
weer alles vormen geeft
die je wil houden
Maar sla een deken om je heen
tegen de koude