Als de gedachten
van andere mensen
bij me binnenstromen

als veel te veel brieven
op een ondraaglijke ochtend
na een slapeloze nacht

foto: Pien Rijlaarsdam

Als hun pijn en tranen
het mes in mijn buik
nog meer
doen roesten

dan laat ik hun gedachten
ongeopend
liggen
op de koude tegels
in de gang

foto: Pien Rijlaarsdam

Toen de dingen met me spraken
ik denk
dat ik de eenzaamheid
toen draaglijk vond

ik weet niet meer
waarom ik dan zo graag
onder de mensen
wilde wonen

misschien is er geen grotere
misleiding
dan liefde
die beantwoord wordt

met liefde

ijs - Pien Rijlaarsdam

Nee niet van steen, mijn hart
niet van steen
maar als een waterplant
na lange droogte
geduldig wachtend
op de komst van regen

new balance - mjp

Als alle spinnen slaperig de
hoeken van de kamers
zoeken om opgekruld te
wachten tot het zomer wordt
en hopen dat in tussentijd
geen mens hen zal ver-
moorden –

wil jij het universum
zien in winkelhallen –

fel verlicht om te negeren
dat het winter is en goed
verwarmd zodat je het ook
echt vergeet en schrikt van
hoe de wind snijdt als je
buiten komt en alles koopt
wat je niet nodig hebt –

ik weet wel dat het al decennia verboden is
om poëzie met een een moraal te schrijven –

maar wie moet dit dan zeggen als dichters
het niet mogen

– of is dit geen gedicht

De dingen zijn
verraderlijk dichtbij
en als ik wil dat ze
me dragen
moet ik het netjes vragen

voeten - mjp

maaltijd – mjp

Het is laat ik ben moe de tv staat nog aan
zonder geluid – maar ik wil in mijn ooghoek
bewegingen zien alsof iemand hier woont
iemand anders dan ik. Die iemand is

zwijgzaam en op zoek naar een sok of
een boek of een sleutel – dat stel ik me voor.
We hebben gegeten een maaltijd voor twee
uit de microgolfoven en die ander die

legde de vorken op tafel en vulde de glazen.
Ik wil niet gaan slapen – ’s nachts is er
geen snurken geen woelen geen –
niets – ’s nachts weet ik niet meer

of alles wel echt is of net zo verzonnen
als die ander die mee-eet die ander die
zwijgt en die door mijn huis loopt op zoek
naar een sok, een sleutel, een boek –

"Jungfraujoch" - Béatrice Casse

Twee tellen
en de lucht is anders
Wij zouden slechte vogels zijn
met onze huizen
onze straten
en ons verlangen
naar bestendigheid

wat achterbleef - mjp

Je sliep wel
ja
maar hield
mijn hand nog vast
terwijl je sliep
en met de dromen
die ik op je
wangen zag
en onder je
gesloten ogen
kon ik niet

weggaan
en je achterlaten
in jouw nacht

"Dame en Bleu" - Béatrice Casse (met Runa S.)

Soms hoor ik geluiden
door de dunne muur…

Ik boor een gat
een gat
voor een haak
een haak voor een foto
maar ik hang hem niet op

Het gat blijft achter
Het gat is te diep

Soms hoor ik
geluiden

Ik kijk door het gat
Daarachter is
iéts

Een heel kleine
kamer

Vaag ruikt
ze
naar den

Soms hoor ik
geluiden
Soms kijk ik
naar binnen

Vandaag zegt een stem
smekend
nee blijf

Ik kijk door het gat
maar het gat
is weer donker

Is dat een jas?
die schuurt
tegen verf
of betegelde muur?

Ze lachen
ze kreunen
heel zacht
en verlegen

Wat zijn ze
nog jong –

Soms zijn er
ook woorden
die schrijf ik
dan op

Op een dag
is het stil
als ik
door het gat kijk

Toch zit er
een meisje
stokstijf
op de pot

Het deksel
is dicht

Ze kijkt naar
haar handen
naar het
scherpe metaal

Moet ik
haar behoeden?

Ik kijk
en ik kijk

Dan zeg ik
‘Ik leef nog
Ik kijk door een gat’

Ze schrikt
en staat op

Ik weet niet waar ze
heen gaat

"Alien" - Béatrice Casse

Het had geen zin
ze wist het wel
de schaduwen
ze bleven zwart
Het licht te fel
en wat er stond
tussen en om hen
veel te hard

– je voelt het vocht
in de lucht
voor het regent
de vliegjes
die sterven
de zwaluwen laag –

Het had geen zin
ze wist het wel
toch sloeg ze
met haar kleine vuisten
heel hard en ritmisch
op het strakgespannen vel