"Dame en Bleu" - Béatrice Casse (met Runa S.)

Soms hoor ik geluiden
door de dunne muur…

Ik boor een gat
een gat
voor een haak
een haak voor een foto
maar ik hang hem niet op

Het gat blijft achter
Het gat is te diep

Soms hoor ik
geluiden

Ik kijk door het gat
Daarachter is
iéts

Een heel kleine
kamer

Vaag ruikt
ze
naar den

Soms hoor ik
geluiden
Soms kijk ik
naar binnen

Vandaag zegt een stem
smekend
nee blijf

Ik kijk door het gat
maar het gat
is weer donker

Is dat een jas?
die schuurt
tegen verf
of betegelde muur?

Ze lachen
ze kreunen
heel zacht
en verlegen

Wat zijn ze
nog jong –

Soms zijn er
ook woorden
die schrijf ik
dan op

Op een dag
is het stil
als ik
door het gat kijk

Toch zit er
een meisje
stokstijf
op de pot

Het deksel
is dicht

Ze kijkt naar
haar handen
naar het
scherpe metaal

Moet ik
haar behoeden?

Ik kijk
en ik kijk

Dan zeg ik
‘Ik leef nog
Ik kijk door een gat’

Ze schrikt
en staat op

Ik weet niet waar ze
heen gaat

"Alien" - Béatrice Casse

Het had geen zin
ze wist het wel
de schaduwen
ze bleven zwart
Het licht te fel
en wat er stond
tussen en om hen
veel te hard

– je voelt het vocht
in de lucht
voor het regent
de vliegjes
die sterven
de zwaluwen laag –

Het had geen zin
ze wist het wel
toch sloeg ze
met haar kleine vuisten
heel hard en ritmisch
op het strakgespannen vel

"Eleuthere" - Béatrice Casse

In dit huis
ben ik enkel geest
Met holle voetstappen
op treden die niet kraken

In alle bedden
zolderkamers
tenten parken
kan ik slapen

behalve hier

In dit huis ben
ik enkel geest
en schuiven beelden
voor mijn
struikelende voeten
vullen de ramen zich

In dit huis nee
kan ik niet slapen

I

Als hij niet
in dit lichaam is
waar is hij dan
als hij nog praat
mijn woorden sneller
dan het avondlicht
vervliegen
en hij nog
met zijn voet
het ritme tikt
waar is hij dan
Ik heb zijn hand
toch vastgehouden
en alles in mijn mond
geproefd
wat zich een weg
doorheen zijn lichaam
baande
Als hij niet langer
in dit lichaam is
als hij me niet herkent

wie is dit dan

II

en dan de haat
de haat
die uit zijn ogen straalt
wie heeft zich daar
genesteld

want op een ochtend
was hij weg
en werd ik naast
een vreemde wakker

nu praat ik
met een wisselkind

En aan de mensen
die met doden leven
vraag ik verward

ze kunnen niet zo
tergend zijn?

"L'After-squat Rivoli" - Béatrice Casse

Alsof ik
’s nachts
niet zweet

alsof het
water
’s nachts
niet langs mijn slapen
stroomt

mijn lichaam
niet
omringt
als een cocon
een afgestorven huid

alsof ik
’s morgens
weet
wat ik
in mijn doorweekte
lakens
achterlaat

en wat ik
steeds opnieuw
verzamel

om mij
een tweede huid
te vormen

grot - mjp

klimplant - mjp

Je lippen
zijn zo zacht
wanneer
je ’s morgens
– halfgesloten ogen nog –
mij wakker kust
Dan ben ik
de prinses
die honderd jaar
geslapen heeft
en nog niet weet
dat alles anders is
dat buiten alles chaos is
en dat ook zonder jouw
nog zachte ochtendlippen
ik wakker
zou geworden zijn

Even alleen
in een kasteel
waar de bedienden
slapen